Titel film: Ted

Regisseur: Seth MacFarlane

Waar gezien: thuis op DVD 

Recensie: mijn recensie komt van de site sevendays, dat is een site van de krant 7Days. Dit is een krant voor jongeren.

vorm

Het speelde zich af in Amerika en daar in het appartement van de hoofdrol spelers, en bij hun werk, ook speelde het zich daar af bij het huis waarin de ene hoofdrol speler werd gekidnapt. De ene hoofdpersoon, een man (John Bennet), was normaal gekleed als een normale burger, en de andere hoofdrolspeler was een teddybeer (Ted). De kleding maakte vrij weinig uit op de sfeer, want de man was altijd goed gekleed bij de juiste situaties, de teddybeer daarentegen zorgde voor verschillende rare situaties omdat mensen geen pratende teddybeer verwachten.

De muziek was vooral op de achtergrond, als de situatie eng was, werd de muziek zodanig gemaakt dat de situatie eigenlijk enger werd door de muziek. Hetzelfde was met spannende situaties en vrolijke situaties, dus het zorgde wel voor extra emoties. Er was in de film geen sprake van speciale geluidseffecten.

Het verhaal werd gewoon verteld in chronologische volgorde, alleen aan het begin was er een flashback over hoe Ted tot leven kwam. De scenes die me het meeste bijbleven waren de scenes dat ze samen het liedje gingen zingen tegen onweerstormen en toen ik heel erg schrok van degene die Ted had gekidnapt. De camera stand maakte bij de scene waar ik schrok veel uit omdat je niet zag dat die man eraan kwam.

De film  kan je indelen bij het genre komedie.

inhoud

De film begint erbij dat John acht jaar is, John wordt gepest. Hij krijgt van zijn vader een teddybeer en hij zegt tegen hem dat ze voor altijd beste vrienden blijven, dan maakt hij op kerstavond een wens dat zijn teddybeer echt leeft, en dan de volgende ochtend leeft zijn teddybeer. Daarna gaat de film over op dat John een volwassen man is van 35 en zie je hoe zijn leven nu is. John is verliefd en Ted loopt eigenlijk in de weg, dan vraagt John aan Ted of hij niet op zichzelf kan wonen, ook vindt zijn vriendin, Lori Collins, dat ook. John vindt voor Ted een eigen appartement en een baan bij de supermarkt. Alleen wordt Ted dan gekidnapt door een enge vader die voor zijn zoon ook een pratende teddybeer wil, alleen de zoon is niet echt aardig tegen hem en hij mishandelt Ted. Ted is ontsnapt en wordt dan achtervolgd door de vader en zoon, gelukkig wordt hij op tijd gered door John en Lori. Ted is alleen overleden en John is daar stuk van. Dan helpt Lori Ted weer tot leven te komen.

De conflicten onderling zijn tussen John en Lori omdat Lori Ted weg wil hebben. Het andere conflict gaat tussen Ted, Lori en John tegen de man die hem kidnapt.

 

De twee hoofdrolspelers zijn Ted en John. John en Ted zijn aan het begin eigenlijk een beetje hopeloos, het enige wat ze doen is blowen en drinken. John wordt verliefd op Lori. Dit verandert zijn leven en hij wil zijn leven beter maken. Ted vindt dat stom want hij was blij met hoe zijn leven liep.

John is eerst hopeloze maar hij verandert in een aardige lieve man, met wel wat kinderachtige trekjes. Ted begint eerst ook als een hopeloze teddybeer, en hij probeert John terug te winnen van Lori. Lori is een volwassen en aardige vrouw en ze probeert Ted eigenlijk weg te krijgen, maar aan het einde worden Ted en Lori toch vrienden.

Lori en John zijn normale mensen. Maar Ted is een teddybeer, die zich vooral vast houdt aan het feit dat ze maar één keer leven en dat ze dus alles moeten proberen.

Ik leefde het meeste mee met Lori omdat de man van wie ze houdt een teddybeer als beste vriend heeft.

functie

De film is bedoelt om het publiek te amuseren.

De regisseur houdt je aandacht erbij door veel plotselinge gebeurtenissen erin te doen.

Mijn reactie

ik vond het een erg leuke film om naar te kijken. Was voor mijzelf alleen niet zoon leuke herinnering. Ik zou deze film echt aan iedereen aanraden die een beetje fantasie heeft en een beetje houd van vunzige grappen. ik heb me namelijk kapot gelachen samen met me vriendinnen die avond. hoe hilarisch een teddybeer kan zijn vind ik het geniaalste aan deze film.

recensie

Recensie: mijn recensie komt van de site sevendays, dat is een site van de krant 7Days. Dit is een krant voor jongeren.

Recensie: Ted

Een volwassen man die samenleeft met een pratende teddybeer. Zo absurd als het plot van Ted, is ook de humor van het knuffelbeest. Voor liefhebbers van platte seksgrappen een parel, voor anderen een lange zit.

Ted
Cijfer:5,5
Plus: Ted is heel knap geanimeerd
Min: grappen waar je van moet houden

Wie Family Guy weleens heeft gezien, kent de humor van regisseur Seth MacFarlane. De droge en soms wat absurde grappen uit deze animatieserie zie je terug in Ted, maar dan in de overtreffende trap. De teddybeer is door de regisseur bedacht, hij heeft het script geschreven en Teds stem ingesproken.

Bekende beer
Het begin van de ­ film heeft wat weg van een sprookje. De kleine John Bennett is een buitenbeentje en verlangt zijn hele jeugd naar een echte vriend. Omdat niemand hem ziet staan, besluit hij beste vrienden te worden met zijn kerstcadeautje: een grote teddybeer. ’s Nachts in bed wenst hij dat Ted tot leven komt. En dat gebeurt. Vanaf dat moment zijn de twee onafscheidelijk. Niet alleen John, ook de rest van de wereld is onder de indruk van de levende teddybeer. In een aantal grappige terugblikken zie je hoe Ted een beroemdheid wordt. En zoals het een echte ster betaamt, leeft hij een leven vol seks, drugs en rock-‘n-roll. Als hij ouder wordt, raakt hij in de vergetelheid en vult hij zijn dagen met drinken, blowen en slechte tv-series kijken. De inmiddels volwassen John wijkt niet van zijn zijde en blowt en drinkt met hem mee. Als Lori, John’s vriendin, zich steeds meer aan de verdorven beer begint te irriteren, moet John kiezen tussen haar en zijn beste vriend.